در حالی که رهبران جهان در شرمالشیخ مصر «صلح» خاورمیانه را جشن گرفتند، واقعیتهای موجود در فلسطین اشغالی نشان میدهد که تئاتر ژئوپلیتیک و اغراق جایگزین محتوای واقعی شده است. دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا، با اشاره به طرح صلح غزه خود اعلام کرد که «کابوس طولانی و دردناک بالاخره به پایان رسید.»
ابهام در مسیر صلح پایدار
توقف نسلکشی، نه صلح عادلانه:
اگرچه کشتار و نسلکشی در غزه متوقف شده است، اما دستیابی به یک صلح عادلانه و دائمی در فلسطین اشغالی همچنان هدفی بسیار دور است.
خلاء دولت مستقل:
علیرغم ستایشهای اغراقآمیز (از جمله درخواست نخستوزیر پاکستان برای اعطای نوبل به ترامپ)، طرح ترامپ فاقد یک مسیر واضح و مشخص به سوی تأسیس یک دولت مستقل فلسطینی است. حتی اگر رئیسجمهور مصر ادعا کند که این توافق راه را برای راهحل دو دولتی هموار میکند، درسهای شکست پیمانهای اسلو در سال 1993 (به دلیل عدم صداقت اسرائیل) نباید فراموش شود.
انتقاد به حاکمیت خارجی در غزه
مدیریت به سبک استعماری:
ایده استقرار یک مدیریت خارجی (شامل اعزام نیروهای بینالمللی) برای نظارت بر غزه، شدیداً ناکارامد به نظر میرسد.
تجربههای شکستخورده:
این طرح تداعیگر تجربههای فاجعهبار قبلی مانند حضور صلحبانان آمریکایی و اروپایی در جنگ داخلی لبنان یا شکست «ملتسازی» در عراق است.
ضرورت حاکمیت فلسطینی:
نه غزه و نه کرانه باختری نباید تحت حاکمیت نیروهای خارجی باشند. جناحهای فلسطینی، از هر گرایشی، باید متحد شوند و مدیریت سرزمین خود را تا زمان برگزاری انتخابات معتبر بر عهده بگیرند.
پاسخگویی، عنصر گمشده صلح
عدم پاسخگویی اسرائیل:
در میان جشنهای «صلح» در شرمالشیخ، هیچ سخنی از پاسخگویی اسرائیل برای جنایاتش در جریان نسلکشی غزه به میان نیامد.
مصونیت از مجازات:
از زمان نکبت (Nakba)، اسرائیل دهههاست که خود را فوق قانون فرض کرده و برای اقداماتش مجازاتی ندیده است. همین مصونیت از مجازات گذشته بود که به اسرائیل اجازه داد با اطمینان خاطر کشتار غزه را انجام دهد.
دو شرط حیاتی برای صلح واقعی
اگر قرار است صلح حقیقی در منطقه برقرار شود، دو شرط اساسی باید محقق گردد:
پاسخگویی و عدالت:
مسئولان اسرائیلی که عامل قتل و گرسنگی دهها هزار نفر در غزه بودند، باید محاکمه شوند. جهان باید متعهد شود که «دیگر هرگز» نسلکشی دیگری مانند غزه رخ نخواهد داد.
نقشه راه پایدار و واقعی:
باید یک نقشه راه قطعی به سوی ایجاد یک دولت فلسطینی مستقل، دارای حاکمیت و قابل دوام ترسیم شود.
هر چیزی کمتر از این، تنها چرخه خشونت را تداوم خواهد بخشید، زیرا اسرائیل همچنان حقوق مشروع فلسطینیها را انکار میکند.
