در پی درگیریهای خشونتآمیز در مریدکه و تلاش ناکام گروه رادیکال تحریک لبیک پاکستان (TLP) برای راهپیمایی به سمت اسلامآباد (در اعتراض به حمایت از غزه)، موج گستردهای از سرکوب دولتی آغاز شده است. هزاران حامی این حزب دستگیر، و مساجد و مدارس وابسته به آن توقیف شدهاند.
سرکوب بیسابقه و تکرار ممنوعیت
تصمیم به ممنوعیت:
وزیر اطلاعات پنجاب تأیید کرد که دستوری برای ممنوعیت TLP به دولت مرکزی ارسال شده است. این در صورت اجرا، دومین ممنوعیت در تاریخ یکدههای این حزب خواهد بود.
قدرت انتخاباتی TLP:
این اقدام در حالی صورت میگیرد که TLP یک نیروی سیاسی قابل توجه است.
در انتخابات عمومی ۲۰۱۸، TLP با کسب ۲.۲ میلیون رأی، به پنجمین حزب بزرگ کشور تبدیل شد.
در انتخابات ۲۰۲۴، این تعداد به نزدیک به ۲.۹ میلیون رأی (شامل ۲.۵ میلیون در پنجاب) افزایش یافت و TLP را به چهارمین حزب بزرگ کشور تبدیل کرد.
در انتخابات ۲۰۱۸، آرای TLP در حداقل ۱۹ حوزه انتخابیه مجلس ملی، بیشتر از اختلاف رأی بین نامزد برنده و بازنده بود، که نشاندهنده توانایی این حزب در تغییر نتایج است.
ماهیت فرقهای:
برخلاف بسیاری از گروههای افراطی پاکستانی (مانند دیوبندی یا اهل حدیث)، TLP نماینده مکتب بریلوی است و از مسائل احساسی مانند قانون کفرگویی برای بسیج عمومی استفاده میکند.
چرا ممنوعیتها شکست میخورند؟
سابقه ناکارآمدی:
سابقه پاکستان نشان میدهد که صرف «ممنوع کردن» گروهها، حتی پس از رژیم مشرف، در مقابله با خشونت افراطگرایانه ناموفق بوده است؛ بسیاری از گروهها با تغییر نام، فعالیت خود را ادامه میدهند.
نیاز به رویکرد جدید:
تحلیلگران معتقدند که برای مقابله مؤثر با پدیده TLP و سایر گروههای خشونتگرا، دولت باید به جای اتکا به ممنوعیت، بر پیگرد قانونی رهبران و فعالانی متمرکز شود که:
خشونت را ترویج میکنند.
به طور فعال در نفرتپراکنی شرکت دارند.
اجرای ضعیف قانون:
ضعف دولت در اجرای قانون، باعث شده است که گروههای خشونتطلب جسور شده و فعالیتهای مخرب خود را ادامه دهند.
تأکید بر قانون و نظم
دولت باید آزادی سازماندهی را تضمین کند، اما در عین حال اجازه ندهد که هیچ گروهی خشونت علیه هیچ جامعهای را ترویج کند یا به نفرتپراکنی بپردازد. همچنین، اعتراضات باید کاملاً مسالمتآمیز باقی بماند. در صورت «ممنوعیت» و سپس بیتوجهی دولت، این گروهها دوباره ظهور خواهند کرد و چرخه خشونت ادامه خواهد یافت.
