بازگشت سریالها و درام های عاشقانه سازنده به تلویزیون پاکستان

بازگشت سریالها و درام های عاشقانه سازنده به تلویزیون پاکستان

بازگشت داستان های عاشقانه دهه ۸۰ درقالبی جدید وبهینه که دیگردر آنها خبری از قهرمان داستان با ویژگی های مردانه سمی نیست.

در طول دو سال گذشته، ژانری متمایز از درام های عاشقانه پاکستانی پس از میراث درام های دهه ۱۹۸۰ دوباره در کانال های تلویزیونی خصوصی پاکستان ظاهر شده است.

هنوز مخاطبان زیادی که زبان اردو را درک می کنند درام های دهه ۱۹۸۰ که در تلویزیون ملی پخش میشدند را بخاطر می آورند واز آنها بخوبی یاد میکنند.

محبوب ترین درام های آن دوره، مانند Ankahi (۱۹۸۲)، Tanhaiyaan (۱۹۸۵) وDhoop Kinarey (۱۹۸۷)، درام های عاشقانه ای بودند که محوریت فیلم بر اساس یک داستان عاشقانه بود وشخصیت های اصلی مرد و زن، عشق واقعی را پیدا میکردند و تا ابد شاد و خوشبخت زندگی میکردند.

محدودیتهای محیط های فرهنگی، مذهبی وسیاسی کشور در آن زمان چالش هایی را برای نمایش داستان های عاشقانه بوجود می آورد، که منجر به خلق یک ژانر روتین وپرفراز ونشیب از درام های عاشقانه میشد که دارای مضامین اجتماعی مشخص، شوخی های کمیک وشخصیت های بسیار مستقل نقش اصلی زن، بوجود می آوردند.

این ژانر از درام های عاشقانه در اواخر دهه ۱۹۹۰ از صفحه نمایش ناپدید شدند و داستانهای عاشقانه ای جایگزین آن شد که در آنها به ویژگی های سمی مردانه یا داستانهای قهرمانی که مورد ستم قرار گرفته بود میپرداختند.

در حال حاضر، با درام هایی مانند Kuch Ankahi، Ishg Murshid وJaan-e-Jahan، تلاش زیادی درحال انجام است تا بار دیگر زنانی را نشان دهند که با جرات و شجاعت رسوم اجتماعی غیرمنطقی را زیر سوال میبرند، و مردانی را بتصویر میکشد که عاشق هستند نه آزارگر و معشوق خود را درهمان ۱۰ قسمت اول سریال آزار نمی دهند یا نمی کشند.

درام های تلویزیونی، در وضعیت اجتماعی و اقتصادی همیشه چالش برانگیز پاکستان، هنوز منبع اصلی سرگرمی برای اکثریت قریب به اتفاق خانواده هایی با درآمد متوسط ومتوسط روبه پایین است، امروزه که گزینه های سرگرمی بیش از زمان قدیم وجود دارد ولی محبوبیت تولید درام در میان این محیط فرهنگی پیچیده که در آن هویت های مذهبی، قومی و سیاسی مدام در حال تغییراست ، تداوم یافته است.

در دهه ۲۰۱۰، یک الگوی جدید ظاهر شد که یک زن قوی را نشان می داد که به شدت توسط جامعه وقهرمان مرد داستان ، مورد ستم قرار می گیرد وبا شجاعت از تمام رنج های خود برای دستیابی به موفقیت عبور می کند.

این روند با درام های موفقی مانند Humsafar آغاز شد که در سال ۲۰۱۱ در HUM TV ودر سال ۲۰۱۶ در نتفلیکس پخش شد که بر اساس یک رمان عاشقانه محبوب توسط Farhat Ishtiaq ساخته شد.

این درام داستان یک دختر زیبا وساده لوح را روایت می کند که پس از اینکه مادر شوهرش او را به زنا متهم می کند و شوهرش را متقاعد می کند که به او خیانت کرده، از خانه خود بیرون رانده میشود.

موفقیت درام هایی مانند Humsafar باعث تولید داستان های عاشقانه ای شد که با محوریت نقش زنان ستم دیده ای که با یک موسیقی غمگین پس زمینه گریه می کنند، یک شال بلند زنانه  که روی زمین کشیده می شود وآرایش چشمی که براثرگریه بهم ریخته ولکه دار میشود ساخته میشدند.

اگرچه پایان شاد وخوش چنین درام هایی که بر تغییر قلب یک مرد زن ستیز متمرکز است، در نوشته های مختلف در روزنامه ها ومجلات پاکستان مورد انتقاد قرار گرفته است، اما این برنامه ها هنوز در کانال های تلویزیونی پاکستان تماشاگران زیادی دارد.

با اینکه درام هایی با شخصیت های زنان پر زرق و برق که توسط شوهران و یا خانواده شوهرشان از خانه هایشان بیرون رانده می شوند، با آرایش های زیاد و نامتعارف که با موقعیت اجتماعیشان هماهنگی ندارد، صحنه سرگرمی در شبکه های اصلی کشور را تصاحب نموده اند، ولی کمدی های عاشقانه مانند Suno Chanda، Chupke Chupke، Hum Tumو Fairy Tale، که بین سال های ۲۰۱۸ و ۲۰۲۳ پخش شد ، شخصیت متفاوتی از زن را ارائه دادند که شجاعت حرف زدن و دفاع از خود را داشتند.

داستانهای عاشقانه ای که با مشکلات اجتماعی پیوند خورده وبا شوخی های کنایه ای برپایه ژانر دهه ۱۹۸۰ شکل گرفته است، با سریال Kuch Ankahi بازگشتی قدرتمند را تجربه نموده اند.

داستان این سریال حول یک مثلث عاشقانه می چرخد وبه تابوهای اجتماعی در مورد سن، بدن شرم آور وحق زنان برای مالکیت اموال میپردازد.

شخصیت اصلی زن، Aliya، در مورد آزادی زنان بسیار صریح صحبت میکند و سردرگمی های خود را در کشاکش عشقی رومانتیک مدیریت می کند.

قهرمان مرد داستان، Salman، یک صاحب خانه ثروتمند با لباس فاخر نیست، ولی آنقدر شجاع است که ناامنی در حریم خانواده اش را تشخیص دهد وفضا و آزادی عمل را به محبوبش بدهد.

شاید موفقیت Kuch Ankahi راه را برای درام هایی با تاکید برعشق در معنای سنتی و ادبیاتی از عشق مانند، Ishq Murshid وJaan-E-Jahan، هموار کرد.

قهرمان داستان، Shahmeer، در Ishq Murshi پس از مرگ زودهنگام مادرش، از پدرش که یک سیاستمدار ثروتمند برجسته است، جدا می شود.

او عاشق Shibra می شود وقتی که چترش را به او می دهد، به اشتباه تصور می کند که او یک بی خانمان است که زیر باران خیس می شود در حالی که او بی هدف در خیابان ها پرسه میزند. بعدا، وانمود می کند که یک کارمند فقیر است تا عشق او را به دست آورد زیرا او از طبقه حاکم نخبگان خوشش نمی آید وشجاعانه علیه استثمار توسط سیاستمداران صحبت می کند.

شخصیت Shahmeer توسط آقای Bilal Abbas بازی می شود که همچنین نقش Salman را در Kuch Ankahi بازی کرده وطرفداران زیادی درسراس کشور دارد.

شخصیت Shahmeer با قهرمانان مردانه وابرمردانه ای که به کانال های تلویزیونی پاکستان نفوذ کرده اند متفاوت است زیرا او در هنگام عشق آسیب پذیر می شود وبه جای آزار و اذیت محبوبش، منطقه امن خود را ترک می کند.

با پخش هر قسمت جدید درهر یکشنبه، دیالوگ های بامزه فیلم وحرکات عاشقانه قهرمان داستان، درفضای مجازی وایرال می شود.

قهرمان Jaan-E-Jahan، Shehram، جوانی ثروتمند و مهربان است که به راحتی توسط مادرخوانده اش مورد سوء استفاده قرار می گیرد.

نقش Shehram توسط Hamza Ali Abbasi، بازیگر دیگری که طرفداران زیادی دارد، بازی میشود.

ازShehram یک شخصیت آسیب پذیربتصویر کشیده شده است. تصویر هر دو شخصیت مرد برجسته در این درام های عاشقانه محبوب ، ترکیبی از نقاط قوت وضعف را نشان می دهد که آنها را با ویژگی های شخصیتی که توسط قهرمانان تلویزیونی خیالی دهه ۱۹۸۰ نشان داده شده است ارتباط می دهد وآنها را از همتایان خود که در صحنه های فیلم فریاد میکشیدند وبداخلاقی میکردند، متمایز می کند.

بیانیه های انتخاباتی أحزاب پاکستان در حوزه آموزش ←

Shibra، قهرمان پرخاشگردر Ishq Murshid ، یک زن جوان جاه طلب است که پدرش بخاطر تلاش هایش برای دفاع و ایستادن در کنار قربانیان بی عدالتی اجتماعی ،عاشقانه از او حمایت می کند. او از صحبت کردن نمی ترسد، حتی اگر این مورد شانس ازدواج او را کاهش دهد زیرا زنان صریح “شریک زندگی مناسبی” محسوب نمی شوند. باوجود مخالفت مادرش، او همچنان از رسوم اجتماعی غیر منطقی سرپیچی میکند.

به همین ترتیب، Mahnoor، شخصیت زن اصلی در Jaan-E-Jahan، بدلیل اینکه از ازدواج با نامزدش امتناع کرده وزمانیکه از دوستش که خواهرش را آزار می داد حمایت کرد، به یک دختر که از اجتماع طرد شده تبدیل شده است  و خانواده اش او را محکوم میکنند.

شخصیت های Shibra وMahnoor به ترتیب توسط Durefishan Saleem وAyeza khan بازی شده است، که هر دو در گذشته بارها در نقش های بسیار مشهور در فیلم های افسانه ای را در کارنامه بازیگری خود دارند.

شخصیت هایی مانند Aliya، Shibra و Mahnoor، که در عین قوی بودن در رسومات اجتماعی گرفتار شده اند، به واقعیت زندگی مخاطبان تحصیل کرده در طبقه متوسط جامعه نزدیک تر هستند و همین نزدیکی باعث میشود تا درام های عاشقانه ای که پایانی شاد دارد بیشتر به مذاقشان خوش بیاید.

یکی از مهمترین دلایلی که باید به چنین درام های عاشقانه ای که میراث ملی پاکستان به حساب می آید بها داد این است که با فراگیر شدن چنین سریالهایی، میتوان از غالب شدن نقش های مردانه در جامعه که تمام ویژگی های قهرمان داستان را در رفتارهای سمی و غیر منطقی مردانه خلاصه میکند جلوگیری کرد.

داستان های تلوزیونی همیشه می توانند ازحضور زنانی که مستقل هستند وتوانایی دنبال کردن رویاهای خود وعاشق شدن را دارند، بهره مند شوند.

درام های تلویزیونی در جوامعی که از نظراجتماعی محدود شده اند و تعداد محدودی رسانه برای سرگرمی دارند، تأثیر بیشتری دارند. برای افزایش سطح تحمل و کاهش مرزهای پذیرش اجتماعی، مهم است که به ارائه داستانهای عاشقانه  با محتوای فرهنگی و قابل قبول بپردازیم.