مزایای تغییر صنعت انرژی اتمی پاکستان و بهره مندی از روش فیوژن یا همجوشی هسته ای

دانشمندان معتقدند که “در همجوشی هسته ای دو اتم هیدروژن با هم ترکیب میشوند تا یک اتم هلیوم و همچنین انرژی زیادی تولید کند که این انرژی یک منبع انرژی پاک برای تامین سوخت اتومبیل ها ، گرمایش و سرمایش منازل ودیگر کارها به جای سوخت های فسیلی خواهد بود. این بدان معنی است که در فرایند فیوژن، هیچ دی اکسید کربن یا سایر گازهای مضر جوی منتشرنخواهند شد. علاوه بر این ، این فرآیند زباله های بسیار کمی تولید می کند که از لحاظ رادیواکتیو نسبت به نیروگاه های سنتی هسته ای بسیار کمتر است. بنابراین ، همجوشی هسته ای به انتشار گازهای گلخانه ای یا گرم شدن کره زمین نیز منحر نخواهد شد.

تا کنون پاکستان برای افزایش قدرت هسته ای در سیاست ترکیب انرژی های خود تلاش زیادی کرده است.

در حال حاضر ، بسیاری از گروه های طرفدار محیط زیست با انرژی هسته ای مخالف هستند. آنها منابع انشعاب و همجوشی انرژی اتمی را یکسان می بینند ، که نیاز به روشن شدن موضوع توسط طرفداران همجوشی هسته ای به عنوان یک منبع انرژی پاک و ایمن دارد. تفاوت در عملکرد راکتورهای شکافت و همجوشی هسته ای باید به خوبی مشخص شود.

احیای انرژی هسته ای انتشار گاز کربن را به طور موثری در دهه های آینده به صفر کاهش خواهد داد. با این حال ، راه اندازی انرژی اتمی چند چالش جدید را در برمیگیرد. احتمال گسترش سلاح های هسته ای، تروریسم هسته ای و رادیولوژیکی را افزایش می دهد. به عنوان مثال ، اخیرا ، سایت هسته ای Sellafield بریتانیا ، که بازیافت سوخت هسته ای ، ذخیره سازی زباله های هسته ای و دمونتاژ سازی تاسیسات هسته ای را انجام می دهد ، توسط گروه های سایبری که با روسیه و چین ارتباط داشتند، هک شده است.

دفتر مقررات هسته ای بریتانیا این گزارش را رد کرد و گفت: “سیستم های نظارت ما قوی هستند و ما اطمینان زیادی داریم که چنین بدافزار مخربی در سیستم ما وجود ندارد. با این حال ، تحلیلگران معتقدند که  در حال حاضر Sellafield نیاز به ارتقاء استانداردهای خود و امنیت سایبری خاص دارد.

البته فاجعه نیروگاه هسته ای چرنوبیل در سال 1986 و فروپاشی چهار راکتور فوکوشیما دایچی در سال 2011 نگرانی های جدی را در مورد ایمنی و امنیت نیروگاه های هسته ای ایجاد می کند و این حوادث سرمایه گذاری در ساخت نیروگاه هسته ای را کاهش می دهد. در ژاپن ، تمام نیروگاه های هسته ای تعطیل شدند و آلمان پایان کامل تولید انرژی هسته ای را اعلام کرد. خاطرات این حوادث منجر به شکل گیری نگرانی ها و ترس از انرژی هسته ای شده است.

علاوه بر این ، یک سلاح هسته ای یا بمب هیدروژنی که از واکنش های همجوشی استفاده می کند ، این قدرت را دارد که کل شهرها را از بین ببرد و میتواند تعداد بسیار بیشتری از مردم را به نسبت بمب اتمی که از قبل در دسترس است،بقتل برساند.

قبل از اینکه یک نیروگاه تجاری بتواند کار کند ، باید چالش های مهم علمی و مهندسی برطرف شوند. بر اساس برآورد آژانس بین المللی انرژی اتمی ، انتظار می رود یک نمونه اولیه راکتور همجوشی هسته ای تا سال 2040 ساخته شود. با این وجود، هنوز تجهیزات مطمئنی برای جلوگیری از سوء استفاده از فناوری همجوشی هسته ای غیرنظامی وهمچنین سوء استفاده از مواد تولید سلاح های همجوشی هسته ای وجود ندارد.

طرفداران تکنولوژی همجوشی هسته ای معتقدند که راکتورهای همجوشی مانند راکتورهای چرنوبیل و دایچی نیستند و به دلیل داشتن  یک فرآیند فیزیکی ایمن ذوب نمی شوند. راکتور همجوشی متفاوت از راکتور شکافت کار می کند و هیچ احتمالی برای ذوب شدن مانند چرنوبیل و فوکوشیما وجود ندارد.آنها مدعی هستند راکتورهای همجوشی هسته ای به طور ذاتی نسبت به خرابکاری و تصادفات ایمن هستند.

پاکستان با وجود مخالفت گروه تامین کننده هسته ای از سال 1975 ، برای افزایش ورودی انرژی هسته ای در سیاست ترکیب منابع انرژی خود تلاشهای زیادی کرده است. این انرژی اتمی را از طریق انشعاب هسته ای تولید می کند ، یعنی روشی که در نیروگاه ها استفاده می شود و اتم های اورانیوم از یک هسته سنگین و ناپایدار به دو یا چند هسته سبک تر تقسیم می شوند.

صنعت نیروگاه های هسته ای پاکستان در دو دهه گذشته با کمک چین به طور کامل رشد کرده است. در حال حاضر پاکستان شش نیروگاه هسته ای که تحت حفاظت آژانس بین المللی انرژی اتمی هستند را اداره می کند.

به طور خلاصه ، بوروکراسی علمی هسته ای پاکستان در چرخه سوخت هسته ای  به روش انشعاب، تخصص لازم را به دست آورده است اما به نظر می رسد از تحقیقات انرژی همجوشی هسته ای  فاصله گرفته است. بنابراین ، ضروری به نظر می رسد که دولت باید مزایای انرژی همجوشی هسته ای را درک کرده و در تحقیق و توسعه خود سرمایه گذاری کند.