در مقاله پیشین ۶ پیشنهاد به منظور تعمیق روابط بین ایران و پاکستان به دولتمردان ایران پیشنهاد نمودم . در این مقاله ۴ پیشنهاد دیگر را مطرح خواهم نمود.
ایجاد یک صندوق مالی مشترک میان پاکستان و ایران:
یکی از مهمترین موانع در تعمیق روابط اقتصادی میان پاکستان و ایران نبود مکانیزم مشخص پرداخت میان تجار دو کشور است.
هر چقدر هم به دنبال افزایش سطح تجارت با استفاده از سیستم های تهاتر و امضای توافق نامه های آزاد تجاری باشیم، تا وقتی یک سیستم پرداخت مشخص میان دو کشور وجود نداشته باشد، هیچ کدام از اهداف تجاری محقق نخواهد شد.
کونلون بانک چین یک نمونه موفق اولیه است که با تفاهم جمهوری اسلامی ایران و کشور چین تاسیس شد و توانست سطح مناسبات اقتصادی دو کشور را به صورت تصاعدی ارتقا بخشد.
کافیست یکی از بانک های پاکستانی که مراودات مالی بین المللی زیادی ندارد به همراه یک نهاد مالی در داخل ایران یک موسسه مالی مشترک در پاکستان تاسیس نمایند و سرمایه اولیه این بانک نیز میتواند از طلب جمهوری اسلامی ایران بابت صادرات برق تامین گردد.
با ایجاد این موسسه، تاجران توانمند پاکستانی و ایرانی با اطمینان خاطر بیشتری میتوانند با یکدیگر مراودات تجاری داشته باشند و در میان مدت شاهد به ثمر نشستن این تلاش مبارک باشیم.
تغییر کاربری و هدف گذاری خانه های فرهنگ در پاکستان:
جمهوری اسلامی ایران با داشتن ۷ خانه فرهنگ در ۷ شهر پاکستان یک مزیت رقابتی قابل توجه نسبت به سایر کشورها دارد.
هر چند خانه های فرهنگ جمهوری اسلامی ایران سالهاست به دنبال معرفی فرهنگ ایرانی – اسلامی و گسترش نفوذ زبان فارسی در پاکستان هستند، اما حقایق میدانی حکایت از شکست بسیاری از این تلاشها دارد.
امروز زبان فارسی در کشور پاکستان بیش از هر زمان دیگری مورد بی مهری دولت پاکستان قرار گرفته و روز به روز از تعداد اساتید و دانشجویان آن کاسته میگردد .
متاسفانه از نظر حاکمیت پاکستان خانه های فرهنگ به عنوان مراکز جذب نیرو به منظور فعالیت های مذهبی شناخته میشود و روز به روز فعالیت های آن محدود تر میگردد.
کشور ترکیه بدون داشتن حتی ۱ خانه فرهنگ در پاکستان ، تنها با پخش سریالهای ترکیه ای و ساخت سریال های مشترک با پاکستان در لایه های زیرین فرهنگ و جامعه پاکستانی نفوذ نموده است.
خانه های فرهنگ جمهوری اسلامی ایران که در شهرهای مهم و اصلی پاکستان و در بهترین مناطق هر شهر واقع شده است، با تغییر کاربری میتواند به مراکز علم و فن آوری جمهوری اسلامی ایران در پاکستان تبدیل گردد .
خانه های فرهنگ با تجدید ساختار، علاوه بر آموزش مهارت های فنی ـ مهندسی و هنری به جوانان مستعد پاکستانی باعث شناخت بهتر و بیشتر جامعه پاکستان از پیشرفت های جمهوری اسلامی ایران میگردد و این شناخت باعث افزایش ارتباطات در لایه های مختلف دو کشور خواهد شد.
تبدیل خانه های فرهنگ به کارخانجات نو آوری و مراکز علم و فن آوری نوید بخش یک پیوند جدید میان دانشجویان و متخصصین دو کشور است که آثار آن ظرف مدت ۵ سال به خوبی قابل لمس خواهد بود.
سرمایه گذاری در حوزه گردشگری پاکستان بلاخص در مناطق شمالی آن:
هر چند ممکن است با دیدن این جمله با خود بگویید : مگر پاکستان چه جاذبه ی توریستی میتواند داشته باشد؟! اما اگر شناخت دقیق تری از پاکستان داشته باشید تصدیق خواهید کرد که یکی از بهترین سرمایه گذاری های جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور، سرمایه گذاری در حوزه گردشگری پاکستان است.
به شخصه پس از سفر به ۷۰ کشور دنیا، جاذبه های توریستی پاکستان و موقعیت منحصر به فرد ایران برای سرمایه گذاری در آن را در هیچ یک از دیگر کشورها نیافتم.
مناطق شمالی پاکستان که به گلگت – بلتستان شناخته میشود، یکی از مهمترین جاذبه های توریستی کشور پاکستان است که سالانه هزاران توریست بین المللی و میلیونها گردشگر پاکستانی را به سمت خود می کشاند.
طبیعت بکر این منطقه خارق العاده که محل تلاقی سلسله جبال هندو کش، هیمالیا و قراقروم است باعث ایجاد یک تفرجگاه منحصر به فرد در جهان شده است.
منطقه گلگلت – بلتستان سرزمین دومین قله بلند دنیا یعنی کی – ۲ با ارتفاع ۸۶۲۳ متر است.
این منطقه به تنهایی بیش از ۱۰۰ قله ی بالای ۷ هزار متر در خود جای داده است و هر سال هزاران نفر فقط برای کوهنوردی به این مناطق سفر میکنند.
اما نکته بسیار مهم در مورد این منطقه، شباهت آن به ایران است. اکثر مردم این منطقه شیعه هستند و بسیاری از فرهنگ و آداب و رسوم ایران در آن رایج است. از جشن های نوروز و چهارشنبه سوری گرفته تا مراسم های مذهبی و سنتی.
حضور ایران در این منطقه به عنوان یک بازیگر توانمند حوزه گردشگری میتواند علاوه بر تقویت زیرساخت های گردشگری منطقه ( که خواست دولت پاکستان است ) باعث درآمد قابل توجه ارزی برای ایران گردد.
کل این منطقه با وجود تمام زیبایی هایش، حتی ۱ تله کابین هم ندارد، ساخت چند تله کابین در چند نقطه میتواند درآمد هنگفتی نصیب شرکتهای ایرانی نماید. با توجه به قرابت های فرهنگی و اجتماعی مردم این منطقه با ایرانیان، توجه به زیر ساخت های گردشگری این منطقه نوید بخش آینده ای بسیار روشن برای ایران خواهد بود.
در ضمن تنها مرز بین پاکستان و چین در این منطقه وجود دارد که خود این موضوع به تنهایی یک فرصت بی نظیر تجاری به حساب می آید.
تامین نیروی توانمند و متخصص انسانی در حوزه های فن آوری اطلاعات و علوم پزشکی:
به عنوان دهمین و آخرین پیشنهاد در خصوص تعمیق روابط با پاکستان ، میتوانم به نیروی کار توانمند و متخصص پاکستانی اشاره نمایم.
پاکستان با داشتن بیش از ۲۵۰ میلیون نفر جمعیت که ۶۰ درصد این جمعیت را افراد زیر ۳۰ سال تشکیل میدهند یک مرکز بی نظیر تامین نیروی انسانی است.
رقابت شدید میان دانشجویان دانشگاه ها، وجود دانشکده های پزشکی خصوصی و فارغ التحصیل نمودن هزاران دکتر زبده در سال، استفاده از سیستم های آموزشی بر پایه زبان انگلیسی، دارا بودن اساتید متخصص و فارغ التحصیل از بهترین مراکز آموزشی جهان ( اکثرا آمریکا و انگلیس)، وجود زیر ساخت های فن آوری اطلاعات قابل قبول، شراکت شرکتهای فن آوری اطلاعات پاکستان با بهترین غول های فن آوری جهان ( گوگل، متا، شرکتهای تولید کننده بازی های کامپیوتری، شرکتهای پرداخت های الکترونیکی ) و ارزان بودن نسبی نیروی کار باعث شده کشور پاکستان به یکی از جذاب ترین منابع تامین نیروی انسانی ماهر تبدیل گردد.
با توجه به نیازهای جمهوری اسلامی ایران در حوزه ی نیروی کار متخصص در یک دهه آینده بلاخص در حوزه های فن آوری اطلاعات و علوم پزشکی، بهتر است از هم اکنون به فکر تامین این نیاز اساسی باشیم.
در پایان بار دیگر تاکید میکنم که تمام پیشنهادات مطرح شده در این ۳ مقاله، بر اساس بیش از ۲ دهه مطالعه، رصد میدانی و شناخت دقیق و عمیق از کشور پاکستان ارائه شده است که امیدوارم مورد توجه و بررسی مسئولین و سیاستگذاران جمهوری اسلامی ایران قرار گیرد.
انا هدیناه السبیل، اما شاکرا و اما کفورا.
