عبدالقدیر خان فیزیکدان هسته ای و بنیانگذار برنامه غنی سازی اورانیم در پاکستان است.
وی به دلیل نقش بارزش در ساخت بمب اتمی، لقب پدر اتمی پاکستان را گرفت.
عبدالقدیر خان در سال ۱۹۳۶ در بوپال هند به دنیا آمد. پدرش پس از استقلال پاکستان در ۱۹۴۷به کراچی مهاجرت کرد.
خان پس از تکمیل دوره های ابتدایی و متوسطه در دانشگاه کراچی تحصیل کرد و سپس راهی دانشگاه های آلمان، هلند و بلژیک شد. وی در این زمان به دلیل کنجکاوی بیش از حد در علوم اتمی تحت نظر ماموران امنیتی هلند بود.
زمانی که هند در سال ۱۹۷۴ اولین آزمایش هسته ای را انجام داد وی در نامه ای به ذوالفقار علی بوتو؛ نخست وزیر فقید پاکستان آمادگی خود را برای ساخت بمب اتم اعلام کرد. وی سپس با کمک نهادهای امنیتی پاکستان به کشورش بازگشت و با راه اندازی یک آزمایشگاه هسته ای در کهوته نزدیک اسلام آباد کار ساخت بمب اتمی را آغاز کرد.
وی در طول ۳۰ سال فعالیت هسته ای، دانشمندان متعدد هسته ای را در پاکستان آموزش داد.
پاکستان در چنین روزی یعنی ۲۸ می ۱۹۹۸ اولین آزمایش اتمی را با موفقیت آزمایش کرد.
دکتر عبدالقدیر خان در سال ۲۰۰۴ پس از گزارش نهادهای امنیتی آمریکا توسط ژنرال پرویز مشرف دیکتاتور پاکستان بازداشت و به جرم همکاری مخفیانه با ایران و کره شمالی حبس خانگی شد.
وی قبل از بازداشت قهرمان ملی پاکستان محسوب می شد.
پدر اتمی پاکستان در ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱ در دوران انزوا درگذشت.
وی در اواخر عمر خود با ناسپاس خواندن حاکمیت و دولتمردان پاکستانی از اینکه برای کشورش بمب اتم را ساخت اظهار پشیمانی کرده بود.
